Gérard Augustin
INDES MEDITERRANEENNES, FLAMMARION 1984
1 Poésie d’acier
36.
Si j’avais le
temps de t’aimer je prendrais cette
après-midi de mai
sa pluie de fleurs l’eau rebondie
sur le balcon mon
oreille sourde
je courrais sur
le milieu des oiseaux dans l’ombre
blanche et
m’unirais à toi tant que côte à côte deux
écritures iraient
dans ce poème
mais il y aurait
encore l’enfant dans sa matrice de
feuilles
l’écoutant l’extrayant du songe et de ces
forêts où les
chemins reviennent sur eux-mêmes
ensemble nous
préférerions les aiguilles de pin et la
mer entre
mais nous passons
ces heures séparées avec une
paresse semblable
à deux images
(le 21 mai 1979)
ΖΕΡΑΡ ΩΓΚΥΣΤΕΝ
ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΕΣ ΙΝΔΙΕΣ
Ποίηση από Ατσάλι
36.
Αν είχα το χρόνο να σε αγαπήσω θα έπαιρνα αυτό
τ’ απομεσήμερο του Μάη τη βροχή των λουλουδιών του το νερό
γιάγερμα
στο μπαλκόνι στο κουφό αυτί μου
θα έτρεχα στο πλήθος των πουλιών μέσα στη λευκή
σκιά και θα γινόμουν μαζί σου ένα ενώ πλάι πλάι δυο
γραφές θα πήγαιναν εμπρός μέσα σ’ αυτό το ποίημα
αλλά θα υπήρχε ακόμη το παιδί στη μήτρα
των φύλλων του να το ακούει το ορυκτό του ονείρου και αυτών
των δασών όπου οι δρόμοι επιστρέφουν στους εαυτούς τους
μαζί θα προτιμούσαμε τις πευκοβελόνες κι ανάμεσα
τη θάλασσα
αλλά περνάμε αυτές τις ώρες χώρια με μια
οκνηρία ομοιότης δύο εικόνων
(21 Μαΐου 1979)
Poetix, τεύχος 9, άνοιξη-καλοκαίρι 2013
No comments:
Post a Comment