"HE REMEMBERS FORGOTTEN BEAUTY" by W.B. Yeats in Greek

HE REMEMBERS FORGOTTEN BEAUTY

When my arms wrap you round I press

My heart upon the loveliness

That has long faded from the world;

The jewelled crowns that kings have hurled

In shadowy pools, when armies fled;

The love-tales wrought with silken thread

By dreaming ladies upon cloth

That has made fat the murderous moth;

The roses that of old time were

Woven by ladies in their hair,

The dew-cold lilies ladies bore

Through many a sacred corridor

Where such grey clouds of incense rose

That only God’s eyes did not close:

For that pale breast and lingering hand

Come from a more dream-heavy land,

A more dream-heavy hour than this;

And when you sigh from kiss to kiss

I hear white Beauty sighing, too,

For hours when all must fade like dew,

But flame on flame, and deep on deep,

Throne over throne where in half sleep,

Their swords upon their iron knees,

Brood her high lonely mysteries.

Yeats (1865-1939), Poems, selection by Peter Washington, Everyman’s Library Pocket Poets, London 1995, p. 41.

 ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΟΜΟΡΦΙΑ

Όταν η αγκαλιά μου σε τυλίγει πιέζω

Την καρδιά μου στην ωραία αύρα

Που έχει μακράν μαραθεί από τον κόσμο·

Απ’ τα πετράδια στις τιάρες που βασιλιάδες ρίχνουν

Σε σκιερές λίμνες όταν οι στρατοί το κόβουν λάσπη·

Απ’ τις ιστορίες αγάπης που ύφαναν με κλωστή μεταξωτή

Γυναίκες ονειροπολούσες πάνω απ’ τη ζορζέτα

Που έχει παχύνει το θανατηφόρο σκώρο νέτα·

Απ’ τα ρόδα της παλιάς εποχής που έπλεκαν

Γυναίκες στα μαλλιά τους,

Απ’ τα κρύα της δρόσου κρίνα που οι γυναίκες

Κόμισαν από πολλούς πάνσεπτους διαδρόμους

Όπου ανάλογα γκρίζα σύννεφα θυμιατού ανήλθαν

Ώστε μόνο τα μάτια του Θεού δεν απήλθαν:

Γι’ αυτό το ασθενές στέρνο και το χέρι πρύμα πλώρα

Έρχονται από μια πιο βαθιά ονειρόληπτη χώρα,

Μια πιο ονειρόληπτη ώρα απ’ την νυν απατηλή·

Κι όταν στενάζεις από φιλί σε φιλί

Ακούω και την άσπρη Ομορφιά να στενάζει τόσο,

Για ώρες, όταν όλα μάλλον σβήνουν σαν τη δρόσο,

Αλλά φλόγα στη φλόγα, και άβυσσο στην άβυσσο,

Θρόνο με το θρόνο εκεί που μισοκοιμούνται

Τα ξίφη τους πάνω στα γόνατά τους από σίδηρο,

Επωάζεται κάθε υψηλό της για ασκητή μυστήριο.

Translation into Greek

Antigoni Katsadima