THE
CAT AND THE MOON
The
cat went here and there
And
the moon spun round like a top,
And
the nearest kin of the moon,
The
creeping cat, looked up.
Black
Minnaloushe stared at the moon,
For,
wander and wail as he would,
The
pure cold light in the sky
Troubled
his animal blood.
Minnaloushe
runs in the grass
Lifting
his delicate feet.
Do
you dance, Minnaloushe, do you dance?
When
two close kindred meet,
What
better than call a dance?
Maybe
the moon may learn,
Tired
of that courtly fashion,
A
new dance turn.
Minnaloushe
creeps through the grass
From
moonlit place to place,
The
sacred moon overhead
Has
taken a new phase.
Does
Minnaloushe know that his pupils
Will
pass from change to change,
And
that from round to crescent,
From
crescent to round they range?
Minnaloushe
creeps through the grass
Alone,
important and wise,
And
lifts to the changing moon
His changing eyes.
Yeats (1865-1939),
Poems, selection by Peter Washington,
Everyman’s Library Pocket Poets, London
1995, p. 115-116
Ο ΓΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Ο γάτος πήγαινε πέρα δώθε
Και το φεγγάρι έστριβε σαν σβούρα
Κι ο πιο στενός συγγενής του φεγγαριού
Ο γάτος στις μύτες, κοίταξε ψηλά.
Ο μαύρος Μιναλούσε κάρφωσε το φεγγάρι,
Διότι, καθώς τριγύριζε και κλαψούριζε,
Το καθαρό κρύο φως στον ουρανό
Αναδεύτηκε με το αίμα των ζώων.
Ο Μιναλούσε τρέχει στα χορτάρια
Κορδώνοντας τα λεπτά του πόδια.
Χορεύεις, Μιναλούσε, χορεύεις;
Σαν δυο στενοί συγγενείς συναντηθούν,
Υπάρχει πιο καλό απ’ το να χορέψουν;
Ίσως στο φεγγάρι μάθημα γίνει
Από ανία για κείνους τους αριστοκράτες,
Μια νέα χορευτική στροφοδίνη.
Ο Μιναλούσε γλιστρά απ’ τα χορτάρια
Από το ένα στ’ άλλο φεγγαρόλουστο τοπίο,
Το ιερό φεγγάρι από ψηλά
Μια νέα φάση διανύει.
Ξέρει ο Μιναλούσε ότι οι κόρες των ματιών του
Θα αλλάζουν ολοένα
Από αμυγδαλωτά σε μισοφέγγαρα,
Κι από μισοφέγγαρα σ’ αμυγδαλωτά με στέριωμα κανένα;
Ο Μιναλούσε γλιστρά απ’ τα χορτάρια
Μόνος, σπουδαίος και σοφός,
Και σηκώνει στο φεγγάρι που όλο αλλάζει
Τα αλλοτευμένα μάτια του εμπρός.
Translation
into Greek
Antigoni
Katsadima
No comments:
Post a Comment